Inżynieria środowiska

Opis

Studenci studiów I stopnia realizują program w wymiarze 7 semestrów, co odpowiada 210 punktom ECTS, warunkującym formalnie osiągnięcie założonych efektów. W programie studiów przewidziane są także 6-miesięczne praktyki (w 3 roku na 6 semestrze), które realizowane są w instytucjach, których profil działalności związany jest z inżynierią lub ochroną środowiska. Plan studiów obejmuje przedmioty obowiązkowe z obszaru inżynierii środowiska oraz bloki modułów do wyboru z zakresu:

• biotechnologii środowiska i gospodarki odpadami
• chemii i monitoringu środowiska
• odnawialnych źródeł energii.

Program studiów

Program studiów dostosowany jest aby wykorzystać nabyte kompetencje do formułowania i rozwiązywania złożonych problemów z zakresu inżynierii środowiska, a w szczególności zadań dotyczących:

• projektowania, realizowania i utrzymania infrastruktury służącej zapewnieniu bezpieczeństwa sieci wodociągowych, kanalizacyjnych, ciepłowniczych, wentylacyjnych;
• wykorzystywania informacji do projektowania, wykonawstwa i eksploatacji instalacji inżynieryjnych w zakresie kanalizacji sanitarnej, deszczowej, wodociągowej, gazowej i innych rurociągów przesyłowych, oraz pozostałej infrastruktury towarzyszącej w tym ogrzewnictwa, wentylacji, klimatyzacji;
• nagłego reagowania na sytuacje wymagające interwencji dotyczących katastrof środowiskowym;

Kierunek inżynieria środowiska prowadzony w Uniwersytecie Kardynała Stefana Wyszyńskiego jest jednym z nielicznych kierunków o profilu praktycznym w Polsce oraz jedynym w Warszawie. W odróżnieniu od studiów o profilu ogólnoakademickim absolwent studiów o profilu praktycznym oprócz wiedzy, umiejętności i kompetencji społecznych pozyskuje cenne i niezbędne doświadczenie zawodowe zdobyte podczas 6 miesięcznych praktyk zawodowych, co niewątpliwie ułatwi mu start w zdobyciu stałego i dobrze płatnego zatrudnienia.

Program na kierunku praktycznym opracowano wspólnie z Wydziałową Radą Biznesu, dlatego dostosowany jest do realnych potrzeb rynku.

Zapotrzebowanie na wysoko wykwalifikowaną kadrę z zakresu inżynierii środowiska jest bardzo duże, a w Polsce brakuje takich osób. Koncepcja kształcenia na WBNS odpowiada potrzebom rynku pracy, nastawionym na wykwalifikowaną kadrę ze specjalistycznym przygotowaniem.

Studia na kierunku Inżynieria środowiska przygotują do egzaminu państwowego w sprawie kwalifikacji zawodowych na stanowisko kierownika spalarni odpadów, współspalarni odpadów, składowiska odpadów, a także osoby zarządzającej obiektem unieszkodliwiania odpadów wydobywczych. Po ukończeniu studiów możliwe jest także uzyskanie uprawnień budowlanych w specjalności instalacyjnej w zakresie: sieci, instalacji i urządzeń cieplnych, wentylacyjnych, gazowych, wodociągowych i kanalizacyjnych.

Studia na kierunku Inżynieria środowiska I stopnia przygotowują także do podjęcia pracy m.in. w:

• specjalistycznych laboratoriach badawczych i kontrolnych prowadzących badania w zakresie inżynierii środowiska oraz w jednostkach naukowo-badawczych (instytuty, terenowe stacje badawcze);
• zakładach przemysłowych i firmach komunalnych;
• jednostkach administracji państwowej i samorządowej;
• firmach konsultingowych, budowlanych, projektowych i technologicznych
• własnych firmach działających w obszarze inżynierii środowiska.

Należy zwrócić uwagę na to, że istotny wkład w opracowanie koncepcji kształcenia wniosła Rada Biznesu Wydziału Biologii i Nauk o Środowisku UKSW. Jest ona organem doradczym i wspierającym działania Wydziału, której celem jest tworzenie nowoczesnych programów akademickich na rzecz studentów WBNS w odniesieniu do jak najlepszego dostosowania profilów absolwentów do oczekiwań rynku oraz pracodawców zarówno w kraju i za granicą.

Efekty uczenia się są zgodne z potrzebami społeczno-gospodarczymi. Absolwenci kierunku Inżynieria środowiska odpowiadają potrzebom rynku pracy, stanowią wykwalifikowaną kadrę przygotowaną do rozwiązywania problemów inżynierskich o charakterze projektowym, organizacyjnym, eksploatacyjnym i inwestycyjno-realizacyjnym.

Wiedza

Po ukończeniu studiów absolwent zna i rozumie:

• w zaawansowanym stopniu – wybrane fakty, obiekty i zjawiska oraz dotyczące ich metody i teorie wyjaśniające złożone zależności między nimi, stanowiące podstawową wiedzę ogólną z zakresu inżynierii środowiska tworzącą podstawy teoretyczne, uporządkowaną i podbudowaną teoretycznie wiedzę obejmującą kluczowe zagadnienia oraz wybrane zagadnienia z zakresu wiedzy szczegółowej – właściwe dla programu studiów, jak również zastosowania praktyczne tej wiedzy w działalności zawodowej związanej z ich kierunkiem.
• fundamentalne dylematy współczesnej cywilizacji  -  podstawowe ekonomiczne, prawne, etyczne i inne uwarunkowania różnych rodzajów działalności zawodowej związanej z inżynierią środowiska, w tym podstawowe pojęcia i zasady z zakresu ochrony własności przemysłowej i prawa autorskiego. Podstawowe zasady tworzenia i rozwoju różnych form przedsiębiorczości.
• podstawowe procesy zachodzące w cyklu życia urządzeń, obiektów i systemów technicznych
• podstawowe zasady tworzenia i rozwoju form indywidualnej przedsiębiorczości

Umiejętności

Po ukończeniu studiów absolwent potrafi:

• wykorzystywać posiadaną wiedzę – formułować i rozwiązywać złożone i nietypowe problemy oraz wykonywać zadania w warunkach nie w pełni przewidywalnych przez − właściwy dobór źródeł oraz informacji z nich pochodzących,
• wykorzystywać posiadaną wiedzę – formułować i rozwiązywać złożone i nietypowe problemy oraz wykonywać zadania w warunkach nie w pełni przewidywalnych przez dokonywanie oceny, krytycznej analizy i syntezy tych informacji
• wykorzystywać posiadaną wiedzę – formułować i rozwiązywać złożone i nietypowe problemy oraz wykonywać zadania w warunkach nie w pełni przewidywalnych przez dobór oraz stosowanie właściwych metod i narzędzi, w tym zaawansowanych technik informacyjno-komunikacyjnych

• wykorzystywać posiadaną wiedzę – formułować i rozwiązywać złożone i nietypowe problemy oraz wykonywać zadania w warunkach nie w pełni przewidywalnych przez − właściwy dobór źródeł oraz informacji z nich pochodzących

• wykorzystywać posiadaną wiedzę – formułować i rozwiązywać złożone i nietypowe problemy oraz wykonywać zadania w warunkach nie w pełni przewidywalnych przez dokonywanie oceny, krytycznej analizy i syntezy tych informacji

• wykorzystywać posiadaną wiedzę – formułować i rozwiązywać złożone i nietypowe problemy oraz wykonywać zadania w warunkach nie w pełni przewidywalnych przez dobór oraz stosowanie właściwych metod i narzędzi, w tym zaawansowanych technik informacyjno-komunikacyjnych

• wykorzystywać posiadaną wiedzę – formułować i rozwiązywać złożone i nietypowe problemy oraz wykonywać zadania w warunkach nie w pełni przewidywalnych przez wykorzystywanie posiadanej wiedzy – formułować i rozwiązywać problemy oraz wykonywać zadania typowe dla działalności zawodowej związane z inżynierią środowiska

• wykorzystywać posiadaną wiedzę – formułować i rozwiązywać złożone i nietypowe problemy oraz wykonywać zadania w warunkach nie w pełni przewidywalnych przez komunikowanie się z otoczeniem z użyciem specjalistycznej terminologii

• wykorzystywać posiadaną wiedzę – formułować i rozwiązywać złożone i nietypowe problemy oraz wykonywać zadania w warunkach nie w pełni przewidywalnych przez branie udział w debacie – przedstawiać i oceniać różne opinie i stanowiska oraz dyskutować o nich

• wykorzystywać posiadaną wiedzę – formułować i rozwiązywać złożone i nietypowe problemy oraz wykonywać zadania w warunkach nie w pełni przewidywalnych przez posługiwanie się językiem obcym na poziomie B2 Europejskiego Systemu Opisu Kształcenia Językowego

• wykorzystywać posiadaną wiedzę – formułować i rozwiązywać złożone i nietypowe problemy oraz wykonywać zadania w warunkach nie w pełni przewidywalnych przez planowanie i organizowanie pracy indywidualnej oraz w zespole

• wykorzystywać posiadaną wiedzę – formułować i rozwiązywać złożone i nietypowe problemy oraz wykonywać zadania w warunkach nie w pełni przewidywalnych przez współdziałanie z innymi osobami w ramach prac zespołowych, w tym o charakterze interdyscyplinarnym

• wykorzystywać posiadaną wiedzę – formułować i rozwiązywać złożone i nietypowe problemy oraz wykonywać zadania w warunkach nie w pełni przewidywalnych przez samodzielnie planować i realizować własne uczenie się przez całe życie

• planować i przeprowadzać eksperymenty, w tym pomiary i symulacje komputerowe, interpretować uzyskane wyniki i wyciągać wnioski
• przy identyfikacji i formułowaniu specyfikacji zadań inżynierskich oraz ich rozwiązywaniu:
• wykorzystać metody analityczne, symulacyjne i eksperymentalne, w tym komputerowe
• dostrzegać ich aspekty systemowe i pozatechniczne, w tym aspekty etyczne
• dokonywać wstępnej oceny ekonomicznej proponowanych rozwiązań i podejmowanych działań inżynierskich
• dokonać krytycznej analizy sposobu funkcjonowania istniejących rozwiązań technicznych i oceniać te rozwiązania
• projektować – zgodnie z zadaną specyfikacją – oraz wykonać typowe dla kierunku studiów proste urządzenia, obiekty, instalacje, systemy lub realizować procesy, używając odpowiednio dobranych metod, technik, narzędzi i materiałów
• rozwiązywać praktyczne zadania inżynierskie wymagające korzystania ze standardów i norm inżynierskich oraz stosowania technologii właściwych dla inżynierii środowiska, wykorzystując doświadczenie zdobyte w środowisku zajmującym się zawodowo działalnością inżynierską
• wykorzystać zdobyte w środowisku zajmującym się zawodowo działalnością inżynierską doświadczenie związane z utrzymaniem urządzeń, obiektów i systemów technicznych typowych dla inżynierii środowiska.

Kompetencje społeczne

Po ukończeniu studiów absolwent jest gotów do:

• krytycznej oceny posiadanej wiedzy i odbieranych treści
• uznawania znaczenia wiedzy w rozwiązywaniu problemów poznawczych i praktycznych oraz zasięgania opinii ekspertów w przypadku trudności z samodzielnym rozwiązaniem problemu
• wypełniania zobowiązań społecznych, współorganizowania działalności na rzecz środowiska społecznego
• inicjowania działań na rzecz interesu publicznego
• myślenia i działania w sposób przedsiębiorczy
• odpowiedzialnego pełnienia ról zawodowych, w tym przestrzegania zasad etyki zawodowej i wymagania tego od innych
• odpowiedzialnego pełnienia ról zawodowych, w tym dbałości o dorobek i tradycje zawodu

Inżynieria środowiska II stopnia

Moduł: Technologie Gospodarki Cyrkulacyjnej
Przyjęta na WBNS koncepcja kształcenia zakłada, że studia stacjonarne II stopnia o profilu praktycznym trwają 1,5 roku. Skierowane są do absolwentów studiów I stopnia. Ukończenie studiów wiąże się z uzyskaniem tytułu magistra inżyniera w zakresie Inżynierii środowiska. Istnieje także możliwość podjęcia studiów przez absolwentów nie posiadających tytułu inżyniera po uzupełnieniu efektów kształcenia z I stopnia studiów. Kształcenie jest realizowane w zakresie Technologii Gospodarki Cyrkulacyjnej - co wyróżnia koncepcję kształcenia na tym kierunku od innych planów i programów kształcenia (dla tego kierunku). Kształcenie na tym kierunku stanowi odpowiedź na politykę UE w zakresie środowiska, dotyczącą ukierunkowania funkcjonowania przemysłu i społeczeństwa na zrównoważony rozwój z nastawieniem na gospodarkę cykliczną.

Istotnym elementem wzbogacającym koncepcję kształcenia na kierunku są doświadczenia praktyczne pracowników naukowo-dydaktycznych WBNS.

Studenci studiów II stopnia realizują program w wymiarze 3 semestrów, co odpowiada 90 punktom ECTS, warunkującym formalnie osiągnięcie założonych efektów. Łączna liczba godzin zajęć dydaktycznych wynosi 1215, w tym:

- 390 godzin wykłady,

- 315 godzin ćwiczenia,

- 90 godzin laboratoria,

- 180 godzin projekt.

W programie studiów przewidziane są także 3-miesięczne praktyki (240 godzin), które realizowane są w instytucjach o profilu działalności związanym z inżynierią lub ochroną środowiska.

Program studiów dostosowany jest aby wykorzystać nabyte kompetencje do formułowania i rozwiązywania złożonych problemów z zakresu gospodarki cyrkulacyjnej, a w szczególności zadań dotyczących:

• konieczności wielokrotnego przekierowywania zasobów z powrotem do zastosowań produkcyjnych, redukcji ilości odpadów,
• zmniejszenia presji na środowisko, redukcji emisji gazów cieplarnianych,
• efektywnego wykorzystania zasobów (wody, energii, przyrody),
• ograniczenia wykorzystania materiałów niebezpiecznych (toksycznych) lub trudnych do recyklingu w produktach i procesach produkcji.

Kierunek Inżynieria środowiska prowadzony w Uniwersytecie Kardynała Stefana Wyszyńskiego jest jednym z nielicznych kierunków o profilu praktycznym w Polsce oraz jedynym w Warszawie. W odróżnieniu od studiów o profilu ogólnoakademickim absolwent studiów o profilu praktycznym oprócz wiedzy, umiejętności i kompetencji społecznych pozyskuje cenne i niezbędne doświadczenie zawodowe zdobyte podczas 3 miesięcznych praktyk zawodowych, co niewątpliwie ułatwi mu start w zdobyciu stałego i dobrze płatnego zatrudnienia.

Program nauczania na kierunku praktycznym opracowano wspólnie z Wydziałową Radą Biznesu, dlatego dostosowany jest do realnych potrzeb rynku.

Cele kształcenia:

• nabycie podstawowej wiedzy inżynierskiej w zakresie inżynierii środowiska dającej przygotowanie do projektowania, wykonawstwa i eksploatacji urządzeń i technologii przetwarzania i wielokrotnego wykorzystania surowców tak by nie szkodzić środowisku                            
• nabycie umiejętności prowadzenia działalności inżynierskiej w zakresie inżynierii środowiska, rozwiązywania podstawowych zadań z wykorzystaniem metod analitycznych, symulacyjnych i eksperymentalnych, dokonywania oceny pozatechnicznych i ekonomicznych skutków podejmowanych działań inżynierskich, posługiwania się językiem obcym na poziomie biegłości B2 Europejskiego Systemu Opisu Kształcenia Językowego Rady Europy, językiem specjalistycznym z zakresu inżynierii środowiska oraz nabycie umiejętności korzystania z baz danych i literatury fachowej,                 
• przygotowanie absolwenta do kontynuacji kształcenia na studiach trzeciego stopnia,                    
• prawo do ubiegania się o uprawnienia bez ograniczeń w specjalności instalacyjnej w zakresie sieci, instalacji i urządzeń cieplnych, wentylacyjnych, gazowych, wodociągowych i kanalizacyjnych oraz w specjalności inżynierii hydrotechnicznej do kierowania robotami budowlanymi oraz do projektowania. W ograniczonym zakresie do projektowania i kierowania robotami budowlanymi w specjalności konstrukcyjno-budowlanej,               
• prawo do ubiegania się  o uzyskanie państwowego świadectwa stwierdzającego kwalifikacje w zakresie gospodarowania odpadami, w następujących obszarach: termicznego przekształcania odpadów, składowania odpadów, prowadzenia obiektu unieszkodliwiania odpadów wydobywczych.         

Efekty uczenia się są zgodne z potrzebami społeczno-gospodarczymi. Absolwenci kierunku Inżynieria środowiska odpowiadają potrzebom rynku pracy, stanowią wykwalifikowaną kadrę przygotowaną do rozwiązywania problemów inżynierskich o charakterze projektowym, organizacyjnym, eksploatacyjnym i inwestycyjno-realizacyjnym.

Wiedza

Po ukończeniu studiów absolwent zna i rozumie:

• w pogłębionym stopniu – wybrane fakty, obiekty i zjawiska oraz dotyczące ich metody i teorie wyjaśniające złożone zależności między nimi, stanowiące zaawansowaną wiedzę ogólną z zakresu inżynierii środowiska tworzącą podstawy teoretyczne, uporządkowaną i podbudowaną teoretycznie wiedzę obejmującą kluczowe zagadnienia oraz wybrane zagadnienia z zakresu zaawansowanej wiedzy szczegółowej – właściwe dla programu studiów, jak również zastosowania praktyczne tej wiedzy w działalności zawodowej związanej z ich kierunkiem.
• fundamentalne dylematy współczesnej cywilizacji  -  ekonomiczne, prawne, etyczne i inne uwarunkowania różnych rodzajów działalności zawodowej związanej z inżynierią środowiska, w tym zasady ochrony własności przemysłowej i prawa autorskiego. Podstawowe zasady tworzenia i rozwoju różnych form przedsiębiorczości.
• podstawowe procesy zachodzące w cyklu życia urządzeń, obiektów i systemów technicznych
• podstawowe zasady tworzenia i rozwoju form indywidualnej przedsiębiorczości

Umiejętności

Po ukończeniu studiów absolwent potrafi:

• wykorzystywać posiadaną wiedzę – formułować i rozwiązywać złożone i nietypowe problemy inżynierskie oraz innowacyjnie wykonywać zadania w nieprzewidywalnych warunkach przez przystosowanie istniejących lub opracowanie nowych metod i narzędzi
• wykorzystywać posiadaną wiedzę – formułować i rozwiązywać złożone i nietypowe problemy inżynierskie oraz innowacyjnie wykonywać zadania w nieprzewidywalnych warunkach przez wykorzystywać posiadaną wiedzę – formułować i rozwiązywać problemy oraz wykonywać zadania typowe dla działalności zawodowej związane z inżynierią środowiska
• wykorzystywać posiadaną wiedzę – formułować i rozwiązywać złożone i nietypowe problemy inżynierskie oraz innowacyjnie wykonywać zadania w nieprzewidywalnych warunkach przez formułować i testować hipotezy związane z prostymi problemami wdrożeniowymi
• komunikować się na tematy specjalistyczne ze zróżnicowanymi kręgami odbiorców
• prowadzić debatę
• posługiwać się językiem obcym na poziomie B2+ Europejskiego Systemu Opisu Kształcenia Językowego oraz specjalistyczną terminologią
• kierować pracą zespołu
• współdziałać z innymi osobami w ramach prac zespołowych i podejmować wiodącą rolę w zespołach
• samodzielnie planować i realizować własne uczenie się przez całe życie i ukierunkowywać innych w tym zakresie
• planować i przeprowadzać eksperymenty, w tym pomiary i symulacje komputerowe, interpretować uzyskane wyniki i wyciągać wnioski
• przy identyfikacji i formułowaniu specyfikacji zadań inżynierskich oraz ich rozwiązywaniu:
• wykorzystać metody analityczne, symulacyjne i eksperymentalne, w tym komputerowe
• dostrzegać ich aspekty systemowe i pozatechniczne, w tym aspekty etyczne
• dokonywać wstępnej oceny ekonomicznej proponowanych rozwiązań i podejmowanych działań inżynierskich
• dokonać krytycznej analizy sposobu funkcjonowania istniejących rozwiązań technicznych i oceniać te rozwiązania
• projektować – zgodnie z zadaną specyfikacją – oraz wykonać typowe dla kierunku studiów proste urządzenia, obiekty, instalacje, systemy lub realizować procesy, używając odpowiednio dobranych metod, technik, narzędzi i materiałów
• rozwiązywać praktyczne zadania inżynierskie wymagające korzystania ze standardów i norm inżynierskich oraz stosowania technologii właściwych dla inżynierii środowiska, wykorzystując doświadczenie zdobyte w środowisku zajmującym się zawodowo działalnością inżynierską
• wykorzystać zdobyte w środowisku zajmującym się zawodowo działalnością inżynierską doświadczenie związane z utrzymaniem urządzeń, obiektów i systemów technicznych typowych dla inżynierii środowiska       

Kompetencje społeczne

Po ukończeniu studiów absolwent jest gotów do:

• krytycznej oceny posiadanej wiedzy i odbieranych treści
• uznawania znaczenia wiedzy w rozwiązywaniu problemów poznawczych i praktycznych oraz zasięgania opinii ekspertów w przypadku trudności z samodzielnym rozwiązaniem problemu
• wypełniania zobowiązań społecznych, inspirowania i organizowania działalności na rzecz środowiska społecznego
• inicjowania działań na rzecz interesu publicznego
• myślenia i działania w sposób przedsiębiorczy
• odpowiedzialnego pełnienia ról zawodowych, w tym rozwijania dorobku zawodu
• odpowiedzialnego pełnienia ról zawodowych, w tym podtrzymywania etosu zawodu
• przestrzegania i rozwijania zasad etyki zawodowej oraz działania na rzecz przestrzegania tych zasad.

ZASADY KWALIFIKACJI NA STUDIA I STOPNIA STACJONARNE

Zasady kwalifikacji kandydatów z nową maturą

* uwzględniany jest jeden z przedmiotów wskazany przez kandydata spośród zestawu: chemia, fizyka/fizyka i astronomia, biologia.

Wynik postępowania kwalifikacyjnego (W) obliczany jest zgodnie ze wzorem:

W = p1W1 + p2W2 + p3W3

gdzie:
W₁ – liczba punktów odpowiadająca procentowemu wynikowi z egzaminu maturalnego z matematyki (część pisemna),
W₂ - liczba punktów odpowiadająca procentowemu wynikowi z egzaminu maturalnego z języka obcego nowożytnego (część pisemna),
W₃ - liczba punktów odpowiadająca procentowemu wynikowi z egzaminu maturalnego z przedmiotu do wyboru (część pisemna),
p₁ – przelicznik dla poziomu z matematyki,
p₂ – przelicznik dla poziomu z języka obcego,
p₃ – przelicznik dla poziomu z przedmiotu do wyboru.

Jeśli kandydat na świadectwie maturalnym ma odnotowany z jednego przedmiotu wynik zarówno na poziomie rozszerzonym jak i podstawowym, to w postępowaniu kwalifikacyjnym uwzględniany jest wynik z poziomu, który po przemnożeniu przez odpowiedni przelicznik daje wyższą wartość.

Zasady kwalifikacji dla kandydatów z starą maturą

Sposób przeliczania starej matury na punkty:

Matura po 1991 roku
ocena 6 = 100 %
ocena 5 = 90 %
ocena 4 = 70 %
ocena 3 = 50 %
ocena 2 = 30 %

Matura do 1991 roku
ocena 5 = 100 %
ocena 4 = 70 %
ocena 3 = 40 %

Dla wszystkich kierunków:

* uwzględniany jest jeden z przedmiotów wskazany przez kandydata spośród zestawu: biologia, matematyka, informatyka, fizyka , chemia, geografia.

** ocena końcoworoczna uwzględniana tylko wtedy, gdy kandydat nie zdawał przedmiotu.

Wynik postępowania kwalifikacyjnego (W) obliczany jest zgodnie ze wzorem:

W = p₁W₁ + p₂W₂ + p₃W₃ + p₄W₄

gdzie:
W₁ - liczba punktów z egzaminu dojrzałości z języka polskiego (w części pisemnej) po przeliczeniu zgodnie ze sposobem przeliczania starej matury na punkty rekrutacyjne (powyżej),
W₂ - liczba punktów z egzaminu dojrzałości z języka polskiego (w części ustnej) po przeliczeniu zgodnie ze sposobem przeliczania starej matury na punkty rekrutacyjne (powyżej),
W₃ - liczba punktów  z egzaminu dojrzałości z języka obcego nowożytnego (w części ustnej), bądź punktów za ocenę końcoworoczną jeśli kandydat nie zdawał języka obcego nowożytnego (w części ustnej) na po przeliczeniu zgodnie ze sposobem przeliczania starej matury na punkty rekrutacyjne (powyżej),
W₄ - liczba punktów z egzaminu dojrzałości z przedmiotu wskazanego przez kandydata (w części pisemnej), określonego jako przedmiot do wyboru, bądź punktów za ocenę końcoworoczną z tego przedmiotu jeśli kandydat nie zdawał go na maturze, po przeliczeniu zgodnie ze sposobem przeliczania starej matury na punkty rekrutacyjne (powyżej),
p₁ – przelicznik dla części pisemnej z języka polskiego,
p₂ – przelicznik dla części ustnej z języka polskiego,
p₃ – przelicznik dla części ustnej z języka obcego nowożytnego, bądź opcjonalnie dla oceny końcoworocznej,
p₄ – przelicznik dla części pisemnej z przedmiotu wskazanego przez kandydata, określonego jako przedmiot do wyboru, bądź opcjonalnie dla oceny końcoworocznej z tego przedmiotu.

Zasady kwalifikacji z Maturą Międzynarodową oraz Maturą Europejską

Maturzyści, którzy zdawali Maturę Międzynarodową i uzyskali na dyplomie IB przynajmniej 37 punktów, otrzymują maksymalną punktację na kierunku/kierunkach, na który/których dokonali rejestracji.

Maturzyści, którzy zdawali Maturę Europejską i uzyskali na dyplomie EB ocenę ogólną przynajmniej 88 punktów na 100, otrzymują maksymalną punktację na kierunku/kierunkach, na który/których dokonali rejestracji.

Przyjęcie kandydatów z dyplomem IB, którzy osiągną wynik mniejszy niż 37 punktów z zastrzeżeniem ust. 11 oraz kandydatów z dyplomem EB, którzy osiągną wynik mniejszy niż 88 punktów, następuje w oparciu o kryteria przyjęć osób z „nową maturą” oraz zgodnie z poniższą tabelą, w której przyjmuje się że:

• - dla Matury Międzynarodowej: poziom niższy - standard level, zwany dalej SL, przedmiotu zdanego przez kandydata odpowiada poziomowi podstawowemu przedmiotu zdanego na egzaminie maturalnym, a poziom wyższy - high level, zwany dalej „HL” - poziomowi rozszerzonemu;
• - dla Matury Europejskiej: za poziom podstawowy uznaje się L2 i L3 (liczba godzin tygodniowo), a za poziom rozszerzony uznaje się L4 i L5 oraz matematykę L5+3 (liczba godzin tygodniowo):

Wynik rekrutacyjny kandydata przystępującego do Matury Międzynarodowej, który na egzaminie w ramach programu Matury Międzynarodowej, którego zdanie potwierdza dyplom IB, uzyskał mniej niż 24 punkty, wynosi 0 punktów.

Dla przedmiotów, których kandydaci z dyplomem IB albo EB nie mają możliwości zdawać na maturze ze względu na program matury realizowany w danej szkole, ustala się odpowiedniki w tabeli poniżej, z zastrzeżeniem, że w przypadku kandydatów, którzy nie mieli możliwości zdawania na Maturze Międzynarodowej albo Maturze Europejskiej języka polskiego, dopuszcza się wzięcie pod uwagę przy obliczaniu wyniku postępowania kwalifikacyjnego jako odpowiednika języka polskiego innego zdanego przez kandydata języka A1 (w przypadku Matury IB) albo języka L1 lub L1+3 (w przypadku matury EB), przy czym przy obliczaniu wyniku postępowania kwalifikacyjnego nie może być wzięty pod uwagę dwukrotnie ten sam język:

Kandydatom z dyplomem EB, którzy posiadają na dyplomie wynik z języka obcego na poziomie L2+3, uznaje się ten wynik za równoznaczny wynikowi języka obcego nowożytnego zdanego na poziomie dwujęzycznym na egzaminie maturalnym.

Ulgi w postępowaniu kwalifikacyjnym

Komisje rekrutacyjne będą kwalifikowały z maksymalną liczbą puntów laureatów i finalistów olimpiad:

• biologicznej,
• chemicznej,
• fizycznej,
• geograficznej,
• matematycznej,
• informatycznej,
• wiedzy elektrycznej i elektronicznej,
• wiedzy geodezyjnej i kartograficznej,
• wiedzy i umiejętności budowlanych,
• wiedzy o wynalazczości,
• wiedzy technicznej,
• innowacji technicznych,
• wiedzy o żywieniu i żywności,
• wiedzy ekologicznej.

ZASADY KWALIFIKACJI NA STUDIA II STOPNIA STACJONARNE

Kandydaci posiadający dyplom ukończenia studiów I stopnia na kierunku inżynieria środowiska oraz kandydaci posiadający dyplom ukończenia studiów I stopnia lub jednolitych studiów magisterskich  na co najmniej jednym kierunku z listy kierunków wymienionych poniżej, określonych jako kierunki pokrewne, kwalifikowani są na podstawie średniej z toku studiów.

Wynik końcowy postępowania kwalifikacyjnego, wyrażony w skali 0-100, obliczany jest zgodnie ze wzorem, z zastrzeżeniem ust. 2,3.

W = s*20
gdzie:
W - wynik końcowy postępowania kwalifikacyjnego,
s – średnia ocen z toku studiów.

Kierunki pokrewne: biotechnologia, biogospodarka, budownictwo, energetyka, gleboznawstwo, gospodarka przestrzenna, inżynieria chemiczna i procesowa, inżynieria (gospodarka) wodna, inżynieria materiałowa, melioracje, ochrona środowiska, technologia chemiczna.

Kandydaci nie posiadający dyplomu ukończenia studiów I stopnia na kierunku inżynieria środowiska, bądź co najmniej jednego z kierunków pokrewnych kwalifikowani są na podstawie egzaminu wstępnego w formie rozmowy kwalifikacyjnej, podczas której sprawdzana jest ogólna wiedza kandydata w zakresie inżynierii środowiska na poziomie studiów I stopnia oraz oceniana będzie motywacja do podjęcia studiów na kierunku inżynieria środowiska. 

Rozmowa kwalifikacyjna obejmująca zagadnienia z zakresu gospodarki wodno-ściekowej, ochrony i monitoringu środowiska, gospodarki odpadami i odnawialnych źródeł energii (OZE). Oceniona zostanie również motywacja kandydatów do podjęcia studiów na kierunku inżynieria środowiska.

Tezy szczegółowe

1. Aspekty związane z ochroną, wykorzystaniem i przekształcaniem zasobów środowiska przyrodniczego.
2. Podział energetycznych zasobów przyrody.
3. Wykorzystanie odnawialnych źródeł energii.
4. Monitoring środowiska.
5. Efekt cieplarniany i kwaśne deszcze.
6. Metody przekształcania odpadów.
7. Rekultywacja terenów zdegradowanych.
8. Rodzaje i zasady działania oczyszczalni ścieków.
9. Sposoby zaopatrzenia w wodę aglomeracji miejskich z uwzględnieniem procesów uzdatniania.
10. Komfort cieplny. Sposoby ogrzewania budynków, zadania, zalety, wady.

Wynik końcowy postępowania kwalifikacyjnego wyrażony w skali 0-100,  powstaje w wyniku przeliczenia oceny w skali 2-5 na punkty kwalifikacyjne według poniższej tabeli:

Zasady kwalifikacji dla kandydatów z dyplomem zagranicznym

Informacje: https://rekrutacja.uksw.edu.pl/matura_dyplom_zagraniczny

Dodatkowe informacje / dodatkowe dokumenty

• wydrukowana ankieta kandydata na studia, wypełniona poprzez uzupełnienie formularza dostępnego na osobistym koncie rekrutacyjnym w systemie IRK, podpisana przez kandydata;
• świadectwo dojrzałości w oryginale lub odpis świadectwa dojrzałości wystawiony przez szkołę (w przypadku egzaminu dojrzałości) lub przez Okręgową Komisję Egzaminacyjną (w przypadku egzaminu maturalnego), posiadający moc oryginału albo duplikat świadectwa dojrzałości (dotyczy maturzystów, którzy utracili świadectwo) albo dyplom IB (albo EB) albo świadectwo maturalne uzyskane za granicą - kandydat składa wraz z egzemplarzem oryginalnym również kserokopię - w przypadku studiów I stopnia i jednolitych magisterskich;
• dowód wniesienia opłaty za Elektroniczną Legitymację Studencką (ELS)
• oryginał lub odpis dyplomu potwierdzającego uzyskanie tytułu licencjata, magistra, inżyniera lub równorzędnego - kandydat składa wraz z egz. oryginalnym również kserokopię - w przypadku studiów II stopnia
• suplement do dyplomu (oryginał dokumentu do okazania w trakcie składania dokumentów) - kandydat składa kserokopię - w przypadku studiów II stopnia.