Inżynieria środowiska

Absolwent posiada podstawową wiedzę matematyczno-przyrodniczą oraz wiedzę specjalistyczną o środowisku. Dzięki temu rozumie mechanizmy oddziaływania człowieka na środowisko i zna narzędzia jego ochrony. Zdobyta praktyczna wiedza daje mu podstawy do odpowiedzialnego i zrównoważonego zarządzania środowiskiem, w tym m.in. monitorowania i ograniczania zanieczyszczeń poszczególnych elementów środowiska, zaznajamia z metodami planowania działań w zakresie likwidowania zagrożeń (w tym nadzwyczajnych) środowiska, projektowania i eksploatacji urządzeń i obiektów technicznych. Może podejmować pracę w instytucjach zajmujących się środowiskiem, jego ochroną i zarządzaniem. Może kontynuować kształcenie na studiach II (a potem być może III) stopnia.

a) Wiedza

Po ukończeniu studiów absolwent:

• ma wiedzę z zakresu matematyki, fizyki, chemii i innych obszarów właściwych dla studiowanego kierunku studiów przydatną do formułowania i rozwiązywania prostych zadań z zakresu inżynierii środowiska,
• ma podstawową wiedzę w zakresie kierunków studiów powiązanych z inżynierią środowiska,
• ma uporządkowaną, podbudowaną teoretycznie wiedzę ogólną obejmujacą kluczowe zagadnienia z zakresu inżynierii środowiska,
• ma szczegółową wiedzę związaną z wybranymi zagadnieniami z zakresu inżynierii środowiska,
• ma podstawową wiedzę o trendach rozwojowych z zakresu dziedzin nauki i dyscyplin naukowych, właściwych dla inżynierii środowiska,
• zna podstawowe metody, techniki, narzędzia i materiały stosowane przy rozwiązywaniu prostych zadań inżynierskich z zakresu inżynierii środowiska,
• ma podstawową wiedzę niezbędną do rozumienia społecznych, ekonomicznych, prawnych i innych pozatechnicznych uwarunkowań działalności inżynierskiej,
• zna i rozumie podstawowe pojęcia i zasady z zakresu prawa autorskiego,
• ma podstawową wiedzę o funkcjonowaniu, użytkowaniu urzadzeń, instalacji, obiektów i systemów technicznych inżynierii środowiska,
• ma podstawową wiedzę dotyczacą zarzadzania małymi przedsiębiorstwami, w tym zarządzania jakością i prowadzenia działalności gospodarczej w obszarze inżynierii środowiska,
• zna i rozumie podstawowe pojęcia i zasady z zakresu ochrony własności przemysłowej; potrafi korzystać z zasobów informacji patentowej w odniesieniu do technologii inżynierii środowiska,
• zna ogólne zasady tworzenia i rozwoju form indywidualnej przedsiębiorczości, wykorzystującej wiedzę z zakresu dziedzin nauki i dyscyplin naukowych powiązanych z kierunkiem inżynieria środowiska.

b) Umiejętności

Po ukończeniu studiów absolwent:

• potrafi pozyskiwać informacje z literatury, baz danych oraz innych właściwie dobranych źródeł; potrafi integrować uzyskane informacje, dokonywać ich interpretacji, a także wyciągać wnioski oraz formułować i uzasadniać opinie,
• potrafi przygotować dobrze udokumentowane opracowanie problemów z zakresu inżynierii środowiska,
• potrafi przygotować i przedstawić prezentację ustną, dotyczącą szczegółowych zagadnień z zakresu inżynierii środowiska,
• ma umiejętność samokształcenia się,
• ma umiejętności językowe zgodne z wymaganiami określonymi dla poziomu B2 Europejskiego Systemu Opisu Kształcenia Językowego,
• potrafi posługiwać się technikami informacyjno-komunikacyjnymi właściwymi do realizacji zadań typowych dla działalności inżynierskiej,
• potrafi planować i przeprowadzać eksperymenty, w tym pomiary i symulacje komputerowe, interpretować uzyskane wyniki i wyciągać wnioski,
• ma przygotowanie niezbędne do pracy w środowisku przemysłowym oraz zna zasady bezpieczeństwa związane z tą pracą,
• potrafi dokonać wstępnej analizy ekonomicznej podejmowanych działań inżynierskich,
• potrafi dokonać krytycznej analizy sposobu funkcjonowania i ocenić – zwłaszcza w powiązaniu z inżynierią środowiska – istniejące rozwiązania techniczne, w szczególności urządzenia, obiekty, systemy, procesy, usługi,
• potrafi dokonać identyfikacji i sformułować specyfikacje prostych zadań inżynierskich o charakterze praktycznym, charakterystycznych dla inżynierii środowiska,
• potrafi ocenić przydatność rutynowych metod i narzędzi służących do rozwiązania prostego zadania inżynierskiego o charakterze praktycznym, charakterystycznego dla inżynierii środowiska oraz wybrać i zastosować właściwą metodę i narzędzia,
• potrafi – zgodnie z zadaną specyfikacją – zaprojektować oraz zrealizować proste urządzenie, obiekt, system lub proces, typowe dla inżynierii środowiska, używając właściwych metod, technik i narzędzi,
• potrafi porozumiewać się przy użyciu różnych technik w środowisku zawodowym oraz w innych środowiskach, w tym w ramach pracy w biurze projektowym, wykonywania robót budowlanych, pracy w laboratoriach inżynierii środowiska,
• potrafi wykorzystać do formułowania i rozwiązywania zadań inżynierskich metody analityczne, symulacyjne oraz eksperymentalne, w tym stosować programy komputerowe (w tym programy typu CAD), wykorzystywać urządzenia pomiarowe,
• potrafi – przy formułowaniu i rozwiązywaniu zadań inżynierskich – dostrzegać ich aspekty systemowe i technologiczne oraz pozatechniczne w szczególności wykorzystywać wiedzę z różnych obszarów inżynierii środowiska.

c) Kompetencje społeczne

Po ukończeniu studiów absolwent:

• rozumie potrzebę uczenia się przez całe życie; potrafi inspirować i organizować proces uczenia się innych osób,
• ma świadomość ważności i rozumie pozatechniczne aspekty i skutki działalności inżynierskiej, w tym jej wpływu na środowisko, i związanej z tym odpowiedzialności za podejmowane decyzje,
• potrafi współdziałać i pracować w grupie, przyjmując w niej różne role,
• prawidłowo identyfikuje i rozstrzyga dylematy związane z wykonywaniem zawodu,
• rozumie potrzebę formułowania i przekazywania społeczeństwu informacji i opinii dotyczących osiągnięć techniki i innych aspektów działalności inżynierskiej; podejmuje starania, aby przekazać takie informacje i opinie w sposób powszechnie zrozumiały,
• potrafi odpowiednio określić priorytety służące realizacji określonego przez siebie lub innych zadania w tym: w celu realizacji zadania projektowego, wykonywania robót budowlanych oraz prowadzenia prac laboratoryjnych,
• potrafi myśleć i działać w sposób przedsiębiorczy prawidłowo wykorzystując wiedzę z inżynierii środowiska.

ZASADY KWALIFIKACJI NA STUDIA I STOPNIA STACJONARNE

Zasady kwalifikacji kandydatów z nową maturą

* uwzględniany jest jeden z przedmiotów wskazany przez kandydata spośród zestawu: chemia, fizyka/fizyka i astronomia, biologia.

Wynik postępowania kwalifikacyjnego (W) obliczany jest zgodnie ze wzorem:

W = p1W1 + p2W2 + p3W3

gdzie:
W₁ – liczba punktów odpowiadająca procentowemu wynikowi z egzaminu maturalnego z języka polskiego (część pisemna),
W₂ - liczba punktów odpowiadająca procentowemu wynikowi z egzaminu maturalnego z języka obcego nowożytnego (część pisemna),
W₃ - liczba punktów odpowiadająca procentowemu wynikowi z egzaminu maturalnego z przedmiotu do wyboru (część pisemna),
p₁ – przelicznik dla poziomu z języka polskiego,
p₂ – przelicznik dla poziomu z języka obcego,
p₃ – przelicznik dla poziomu z przedmiotu do wyboru.

Jeśli kandydat na świadectwie maturalnym ma odnotowany z jednego przedmiotu wynik zarówno na poziomie rozszerzonym jak i podstawowym, to w postępowaniu kwalifikacyjnym uwzględniany jest wynik z poziomu, który po przemnożeniu przez odpowiedni przelicznik daje wyższą wartość.

Zasady kwalifikacji dla kandydatów z starą maturą

Sposób przeliczania starej matury na punkty:

Matura po 1991 roku
ocena 6 = 100 %
ocena 5 = 90 %
ocena 4 = 70 %
ocena 3 = 50 %
ocena 2 = 30 %

Matura do 1991 roku
ocena 5 = 100 %
ocena 4 = 70 %
ocena 3 = 40 %

Dla wszystkich kierunków:

* uwzględniany jest jeden z przedmiotów wskazany przez kandydata spośród zestawu: biologia, matematyka, informatyka, fizyka , chemia, geografia.

** ocena końcoworoczna uwzględniana tylko wtedy, gdy kandydat nie zdawał przedmiotu.

Wynik postępowania kwalifikacyjnego (W) obliczany jest zgodnie ze wzorem:

W = p₁W₁ + p₂W₂ + p₃W₃ + p₄W₄

gdzie:
W₁ - liczba punktów z egzaminu dojrzałości z języka polskiego (w części pisemnej) po przeliczeniu zgodnie ze sposobem przeliczania starej matury na punkty rekrutacyjne (powyżej),
W₂ - liczba punktów z egzaminu dojrzałości z języka polskiego (w części ustnej) po przeliczeniu zgodnie ze sposobem przeliczania starej matury na punkty rekrutacyjne (powyżej),
W₃ - liczba punktów  z egzaminu dojrzałości z języka obcego nowożytnego (w części ustnej), bądź punktów za ocenę końcoworoczną jeśli kandydat nie zdawał języka obcego nowożytnego (w części ustnej) na po przeliczeniu zgodnie ze sposobem przeliczania starej matury na punkty rekrutacyjne (powyżej),
W₄ - liczba punktów z egzaminu dojrzałości z przedmiotu wskazanego przez kandydata (w części pisemnej), określonego jako przedmiot do wyboru, bądź punktów za ocenę końcoworoczną z tego przedmiotu jeśli kandydat nie zdawał go na maturze, po przeliczeniu zgodnie ze sposobem przeliczania starej matury na punkty rekrutacyjne (powyżej),
p₁ – przelicznik dla części pisemnej z języka polskiego,
p₂ – przelicznik dla części ustnej z języka polskiego,
p₃ – przelicznik dla części ustnej z języka obcego nowożytnego, bądź opcjonalnie dla oceny końcoworocznej,
p₄ – przelicznik dla części pisemnej z przedmiotu wskazanego przez kandydata, określonego jako przedmiot do wyboru, bądź opcjonalnie dla oceny końcoworocznej z tego przedmiotu.

Zasady kwalifikacji z Maturą Międzynarodową oraz Maturą Europejską

Maturzyści, którzy zdawali Maturę Międzynarodową i uzyskali na dyplomie IB przynajmniej 37 punktów, otrzymują maksymalną punktację na kierunku/kierunkach, na który/których dokonali rejestracji.

Maturzyści, którzy zdawali Maturę Europejską i uzyskali na dyplomie EB ocenę ogólną przynajmniej 88 punktów na 100, otrzymują maksymalną punktację na kierunku/kierunkach, na który/których dokonali rejestracji.

Przyjęcie kandydatów z dyplomem IB, którzy osiągną wynik mniejszy niż 37 punktów z zastrzeżeniem ust. 11 oraz kandydatów z dyplomem EB, którzy osiągną wynik mniejszy niż 88 punktów, następuje w oparciu o kryteria przyjęć osób z „nową maturą” oraz zgodnie z poniższą tabelą, w której przyjmuje się że:

• - dla Matury Międzynarodowej: poziom niższy - standard level, zwany dalej SL, przedmiotu zdanego przez kandydata odpowiada poziomowi podstawowemu przedmiotu zdanego na egzaminie maturalnym, a poziom wyższy - high level, zwany dalej „HL” - poziomowi rozszerzonemu;
• - dla Matury Europejskiej: za poziom podstawowy uznaje się L2 i L3 (liczba godzin tygodniowo), a za poziom rozszerzony uznaje się L4 i L5 oraz matematykę L5+3 (liczba godzin tygodniowo):

Wynik rekrutacyjny kandydata przystępującego do Matury Międzynarodowej, który na egzaminie w ramach programu Matury Międzynarodowej, którego zdanie potwierdza dyplom IB, uzyskał mniej niż 24 punkty, wynosi 0 punktów.

Dla przedmiotów, których kandydaci z dyplomem IB albo EB nie mają możliwości zdawać na maturze ze względu na program matury realizowany w danej szkole, ustala się odpowiedniki w tabeli poniżej, z zastrzeżeniem, że w przypadku kandydatów, którzy nie mieli możliwości zdawania na Maturze Międzynarodowej albo Maturze Europejskiej języka polskiego, dopuszcza się wzięcie pod uwagę przy obliczaniu wyniku postępowania kwalifikacyjnego jako odpowiednika języka polskiego innego zdanego przez kandydata języka A1 (w przypadku Matury IB) albo języka L1 lub L1+3 (w przypadku matury EB), przy czym przy obliczaniu wyniku postępowania kwalifikacyjnego nie może być wzięty pod uwagę dwukrotnie ten sam język:

Kandydatom z dyplomem EB, którzy posiadają na dyplomie wynik z języka obcego na poziomie L2+3, uznaje się ten wynik za równoznaczny wynikowi języka obcego nowożytnego zdanego na poziomie dwujęzycznym na egzaminie maturalnym.

Zasady kwalifikacji dla kandydatów z dyplomem zagranicznym

1. Kandydaci  na studia stacjonarne I stopnia oraz jednolite studia magisterskie z maturą uzyskaną za granicą – zarówno obywatele polscy, jak i cudzoziemcy – podlegają postępowaniu kwalifikacyjnemu według zasad obowiązujących kandydatów, którzy zdali tzw. „nową maturę”, o ile wyniki uzyskane na egzaminie maturalnym pozwalają na przeliczenie na punkty, tj. tylko wówczas, gdy kandydat zdawał na maturze zagranicznej zestaw przedmiotów, który jest wystarczający dla kandydata zdającego w Polsce egzamin maturalny do ubiegania się o przyjęcie na określony kierunek studiów. Przeliczenie punktacji następuje według tabel:

2. Jeżeli wyniki uzyskane na egzaminie maturalnym przedstawione są w formie niepozwalającej na przeliczenie na punkty według zasad określonych w ust. 1, komisja rekrutacyjna organizuje egzamin wstępny w formie rozmowy kwalifikacyjnej. Zakres rozmowy, o której mowa powyżej określają jednostki rekrutujące. Rozmowę przeprowadza powołana przez kierownika jednostki rekrutującej lub przewodniczącego komisji rekrutacyjnej jednostki rekrutującej komisja egzaminacyjna złożona z nauczycieli akademickich w składzie co najmniej 3 osób.

Ulgi w postępowaniu kwalifikacyjnym

Komisje rekrutacyjne będą kwalifikowały z maksymalną liczbą puntów laureatów i finalistów olimpiad:

• biologicznej,
• chemicznej,
• fizycznej,
• geograficznej,
• matematycznej,
• informatycznej,
• wiedzy elektrycznej i elektronicznej,
• wiedzy geodezyjnej i kartograficznej,
• wiedzy i umiejętności budowlanych,
• wiedzy o wynalazczości,
• wiedzy technicznej,
• innowacji technicznych,
• wiedzy o żywieniu i żywności,
• wiedzy ekologicznej.

ZASADY KWALIFIKACJI NA STUDIA II STOPNIA STACJONARNE

Specjalności:

- Technologie Inżynierii Środowiska

Kandydaci posiadający dyplom ukończenia studiów I stopnia na kierunku inżynieria środowiska oraz kandydaci posiadający dyplom ukończenia studiów I stopnia lub jednolitych studiów magisterskich  na co najmniej jednym kierunku z listy kierunków wymienionych poniżej, określonych jako kierunki pokrewne,kwalifikowani są na podstawie średniej z toku studiów.

Wynik końcowy postępowania kwalifikacyjnego, wyrażony w skali 0-100, obliczany jest zgodnie ze wzorem, z zastrzeżeniem ust. 2,3.

W = s*20
gdzie:
W - wynik końcowy postępowania kwalifikacyjnego,
s – średnia ocen z toku studiów.

Kierunki pokrewne: biotechnologia, biogospodarka, budownictwo, energetyka, gleboznawstwo, gospodarka przestrzenna, inżynieria chemiczna i procesowa, inżynieria (gospodarka) wodna, inżynieria materiałowa, melioracje, ochrona środowiska, technologia chemiczna.

Kandydaci nie posiadający dyplomu ukończenia studiów I stopnia na kierunku inżynieria środowiska, bądź co najmniej jednego z kierunków pokrewnych kwalifikowani są na podstawie egzaminu wstępnego w formie rozmowy kwalifikacyjnej, podczas której sprawdzana jest ogólna wiedza kandydata w zakresie inżynierii środowiska na poziomie studiów I stopnia oraz oceniana będzie motywacja do podjęcia studiów na kierunku inżynieria środowiska. 

Rozmowa kwalifikacyjna obejmująca zagadnienia z zakresu gospodarki wodno-ściekowej, ochrony i monitoringu środowiska, gospodarki odpadami i odnawialnych źródeł energii (OZE). Oceniona zostanie również motywacja kandydatów do podjęcia studiów na kierunku inżynieria środowiska.

Tezy szczegółowe

1. Aspekty związane z ochroną, wykorzystaniem i przekształcaniem zasobów środowiska przyrodniczego.
2. Podział energetycznych zasobów przyrody.
3. Wykorzystanie odnawialnych źródeł energii.
4. Monitoring środowiska.
5. Efekt cieplarniany i kwaśne deszcze.
6. Metody przekształcania odpadów.
7. Rekultywacja terenów zdegradowanych.
8. Rodzaje i zasady działania oczyszczalni ścieków.
9. Sposoby zaopatrzenia w wodę aglomeracji miejskich z uwzględnieniem procesów uzdatniania.
10. Komfort cieplny. Sposoby ogrzewania budynków, zadania, zalety, wady.

Wynik końcowy postępowania kwalifikacyjnego wyrażony w skali 0-100,  powstaje w wyniku przeliczenia oceny w skali 2-5 na punkty kwalifikacyjne według poniższej tabeli:

Kandydaci na studia II stopnia stacjonarne z dyplomem zagranicznym ukończenia studiów wyższych przystępują do rozmowy kompetencyjnej. Zakres powyższej rozmowy określają jednostki rekrutujące. Rozmowę przeprowadza komisja egzaminacyjna w składzie co najmniej 3 osób.

Dodatkowe informacje / dodatkowe dokumenty

• wydrukowane podanie o przyjęcie na studia, wypełnione poprzez uzupełnienie formularza dostępnego na osobistym koncie rekrutacyjnym w systemie IRK, podpisane przez kandydata;
• świadectwo dojrzałości w oryginale lub odpis świadectwa dojrzałości wystawiony przez szkołę (w przypadku egzaminu dojrzałości) lub przez Okręgową Komisję Egzaminacyjną (w przypadku egzaminu maturalnego), posiadający moc oryginału albo duplikat świadectwa dojrzałości (dotyczy maturzystów, którzy utracili świadectwo) albo dyplom IB (albo EB) albo świadectwo maturalne uzyskane za granicą - kandydat składa wraz z egzemplarzem oryginalnym również kserokopię - w przypadku studiów I stopnia i jednolitych magisterskich;
• dowód wniesienia opłaty za Elektroniczną Legitymację Studencką (ELS)
• oryginał lub odpis dyplomu potwierdzającego uzyskanie tytułu licencjata, magistra, inżyniera lub równorzędnego - kandydat składa wraz z egz. oryginalnym również kserokopię - w przypadku studiów II stopnia
• suplement do dyplomu (oryginał dokumentu do okazania w trakcie składania dokumentów) - kandydat składa kserokopię - w przypadku studiów II stopnia.